نه کسی منتظر است...

نه کسی چشم به راه...

نه خیال گذر از کوچه ما دارد ماه...

بین عاشق شدن و مرگ مگر فرقی هست؟!

وقتی از" عشق " نصیبی نبری غیر از آه...!

دنیا را بغل گرفتیم

گفتند: امن است هیچ کاری با ما ندارد

خوابمان برد...

بیدار شدیم٬

دیدیم آبستن تمام دردهایش شده ایم...

حسین پناهی

دلم به بهانه همیشگی گریست...

بگذارید بگرید و بداند

هر آنچه خواست ،همیشه نیست...!!!

نامم را پدرم انتخاب کرد!
نام خانوادگی ام را یکی از اجدادم!
دیگر بس است!
راهم را خودم انتخاب خواهم کرد...

(دکتر علی شریعتی)

دلم گرفته ...

تنهایی عذابم میده...

وجدانمو بغل گرفتم !!!

اشکامو روشونه هاش ریختم...

باید تحملم کنه

من دارم تاوان خواب ناوقت وجدانمو میدم

صبح دم بلبل با گل نوخاسته در باغ گفت  

ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی                 

هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

لحظه های سکوتم :

پر هیاهو ترین دقایق زندگیم هستند

مملو از آنچه می خواهم بگویم

و نمی گویم.......!!!!!

گیرو ده ی ده ردیک بوم ...

که س نه ی زانی چیم به سه ر هات...

له روِژانه ده ترسم

که ماندوو له ئاگری  ده رونم  هه ل پروسکم!!!

دیشب خدا رو دیدم

      گوشه ای آرام می گریست

     من هم کنارش رفتم و گریستم

    هر دو یک درد داشتیم

  آدم ها...

پیم خوشه بگریم

پیم خوشه هه‌نیسكه‌كانم بی‌ده‌نگ بن

با هیچ كس نه‌زانی فرمیسك دریژم

ئاخر ماسی‌یه‌كی دلم

ئه‌ترسی بمری

له ته‌نیایی و دووری ئاسمان

دستم بوی گل می داد، مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند

اما هیچ کس فکر نکرد شاید من شاخه گلی کاشته باشم.(چه گوارا)

ئازیزه که  م

هه مو کاتو ساتئک چاوه روانتم

به هیوام هه لگه ریته وه...

وه کو  شنه ی به هاران...

زوولفانم ببشه نی ته وه

در عجبم ...

گه چرا هروقت حرف از صداقت شد

صدا ،قط شد...

دنیا ازت دلگیرم...

از خودت و از آدمات...

بد باهام تا کردین!!!

رسمش این نبود

شاید لایق نبودم ...ولی حقم این نبود

شەو ڕاشکا
ئەژنۆم شل بوو
مانگ بە تاقی ئاسمانەوە هەڵپروچکا
دەرگەکەتم لێ بکەوە
ئەمشەو هاتووم
بۆ چنینی
چەپکە نێرگزێکی چاوت
بۆ وچانێ
بۆ خەونێ، تۆزە گریانێ
لەسەر هەوری قژی خاوت


ئەمشەو هاتوم
ترووسکایی شاری یادگار بانگی کردوم
لەگەڵ سیمای مناڵیما
لەگەڵ خەمی شۆڕەبیما
هاتووم ناگەڕێمەوە
یا پێت دەگەم
یا وەک مۆمێک
دەسوتێم و دەتوێمەوە

دەرگەکەتم لێ بکەوە
هەر دڵدارەکەی جارانم
هەر کێڵگەکەی بەر دەرگەتم
هەر تێنوەکەی بەر کڕێوە و با و بارانم

دەرگەکەتم لێ بکەوە
من ئەو کەسەم
تا دوێنێ بوو
لە ناو گەرووی ڕوناکیدا دەتشاردمەوە
لە ناو جامی مەترسیدا دەتخواردمەوە
کات لە ژێر باڵی ئاسمان
خەریکە باوێشک دەدا
شوێن قەلەڕەشێکی کپە
دەرگەکەتم لێ بکەوە
شتێک نیە شیرینتر بێ
لە خشپەی پێ و چرپەی چپە

دەرگەکەتم لێ بکەوە
کفت و ماندووی ڕیگای دوورم
وەکو جاران کەمێل لەلات دەمێنمەوە و ڕادەبوورم

شەو ڕاشکا
ئەژنۆم شل بوو
مانگ بە تاقی ئاسمانەوە هەڵپڕووکا
دەرگەکەتم لێ بکەوە
دار و بەردی بەر دەرگەتان هاتنە تکا.

(مامۆستا عەبدوڵڵا پەشێو)