سکوت گاهی نه سرشار از ناگفته هاست....
نه بازتابی از روی قدرت و ضعف...
نه نشان از اعتراض و رضاست...
سکوت گاهی...
حقیقت بی رحمانه دردیست، که نه فریاد آرامش می کند نه گریستن...
نه اعتراض و نه گذشتن...
سکوت گاهی فقط و فقط درد بی درمان و مزمن من است...
هیچ جور دیگر تعبیرش نکن! ! !
نظرات شما عزیزان: