هه ناسه که م زور زور جوانی
تو هه ستت به خوت کردوه
گول شه رم ئه کا که ده تبینت
ره نگیشت له گول بردووه
من نازانم کا مه دیاری
بینم بوت شایانی تو بی
ته نها دلی خوم شک ده به م
هه ناسه که م پیشکه شت بی
گه‌ر ده‌ته‌وێ خۆت بخه‌یته
ناو دڵی من
دوو دڵ مه‌به و هیچ مه‌ترسه....
بێ ئه‌وه‌ی له ده‌رگا بده‌یت
وه‌ره ژوورێ و
هیچ مه‌پرسه ....
به‌ڵام گیانه له بیر نه‌که‌ی
یه‌ک پێویستی..
..ئه‌ویش کۆڵێک ماچی گه‌رم و
هه‌گبه‌یه‌کی خۆشه‌ویستی.....
یادمان باشد شاید شبی آنچنان
آرام گرفتیم که دیدار صبح فردا ممکن نبود!
پس به امید فرداها محبت هایمان را ذخیره نکنیم ...
دخترم !! پسرم!!مردان و زنان سرزمینم سالها روشنی بخش راههای تاریک و پرپیچ وخم زندگی بودم ،سوختم !!سوختم تا شما آسوده قدم بردارید؛تا با آرامش و اطمینان از کوچه پس کوچه های ظلمت بگذرین،در کلامم افتادگی بود اگرچه بازیگوشی تو و گرد سفید گچ حنجره ام را می آزرد اما باز با تمام وجود سوختم به پای تو !!
فرزندم بعد از آن همه سوختن امروز سوزش حنجره ام با روزهای دیگر فرق میکند ،امروز حنجره ام بوی خون میدهد
شاید شیطنت امروز تو هم با روزهای دیگر فرق میکند، راستی فرزندم امروز قانون جاذبه نیوتن را بحث میکنیم ،کمی آرام بگیر تا بحث قانون جاذبه را تمام کنیم پسرم !! تامل کن حکایت سیب و زمین است نه چاقو وگلو!!!؟؟
به قول صادق هدایت : ...
گذشته ام که حالم را گرفته
آینده ام که حالی برای رسیدنش ندارم
و حالی که حالم را به میزند!
چه زندگی خوبی ...
کمـــی بــرمـن بتـــاب …
روزهــــای ســردیســـت …
و دوســـت داشـــتنت دارد در مــن یــخ میــزند !
او دور ازین کرانه ، من دور از آن کرانه
آه از مرام و رسمت ... ای بی‌وفا زمانه !
عطری ، گلی ، لباسی ، عکسی و تارمویی ...
سخت است عشقبازی با کمترین نشانه
بی شانه‌های گرمش، سر بر کجا گذارم ؟!
بیچاره کفتری که گم کرده آشیانه
آتش گرفتم از عشق، آسیمه سر دویدم
غافل از اینکه در باد ، بدتر کشد زبانه !
آرام می‌شود یا ، رم میکند سرانجام
در اسب تا چه باشد تأثیر تازیانه ...
*علی حیات بخش *
بغض میکنم...
از ترس روزهایی که...!!!
سهممان از هم...!!!
یک یادش بخیر ساده باشد!!!
چقدر باید بگذرد...
تا من در مرور خاطراتم....وقتی از کنار تو رد میشوم
تنم نلرزد...
بغضم نگیرد...
شـبـهـایـم را بــازنــویــســی مــی کــنــم ،کــنـــار ِ
حــاشــیـه ی مــعــصــوم احــســـاســم !
کــمــی گِــلــه دارم،
افــســوس کــه مــاهــَـم خــواب آلـــود بــود ...
خۆشه‌ویستم
كه ده‌نگى جوانت نابیستم
دڵم ده‌بێ به خه‌مخانه
فرمێسكه‌كان باڵ ده‌گرن و
چاوم ده‌كه‌ن به هێلانه
خه می دووریت هینده سه خته
په پوله ی شادی خنکانم
برواناکه م هیچ شک به رم
جگه عه شقت کاریگه ر بی بو ژیانم
مه گه ر مه رگ ریم پی بگری و
عه شقت له ناو دلما ده رکا
عه شقت قیبله ی یاده کانمه و
هه ست و سوزم رووی تی ده کا
شه و تا به یان هه راسانم
چونکه دلم داوات ده کا
به لام گیانه زور ده ترسم
دلی تو له رازم نه گا..
من ئاواته خوازی مه رگم
گه ر تو له باوه شما نه ژی
گه ر به ئاوی خوشه ویستی
بالام نه بی به شوره بی...
به وینه ی هه ناسه ی ژیان
تو په یوه ستی به بوونمه وه
گه ر توش نه بی به و ئاواته م
بکه و مه دورگه ی ون بوونه وه
دلــــــم را ...
بـــــه روی عالــــــم و آدم بستـــــــه ام ...!
مگــــــــر
" دلبستـگــــی " همیــــــن نــیســــت !!!!!!!!!!!
نقش یک درخت خشک را در زندگی بازی می کنم ..!
نمیدانم که باید چشم انتظار بهار باشم...
یا...هیزم شکن پیر...
بی تو حتی در نگاه پنجره سبزی سرو کهن خشکیده است
سوز در اعماق این ویرانه ها هم ره باد خزان پیچیده است
بی تو بغضی سرد روحم را گرفت خنده هایم در حریر درد مرد
قلب ویران مرا دست غمت در شبی خاکستری تا مرگ برد
ﺩﻟﺘﻨﮓ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ
" ﯾﺎﺩﺕ"
ﺭﺳﻮﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻡ ..
" ﻗﻠﺒﻢ"
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﻭ " ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ "
ﺑُﻐﻀﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﺭ ﮔﻠﻮﯼ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ..
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻋﺸﻘﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ
ﻏﺮﻭﺭم ﺭﺍ ﺣﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﺮﺳﺎﻥ
ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ
ﻣﺮﻫﻢ ﻏﻤﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
باران ببار …
بگذار اشک هایم غریب نباشند …
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: