حلالم کن اگه روزی گرفتار دلت بودم

نفهمیدم که خوش بودی و تنها مشکلت بودم


توو قاب عکس این دنیا فقط چشم تو رو دیدم

حلالم کن اگه هر شب توو افکار تو چرخیدم


خودت هر روز می گفتی که از تنهایی بیزاری

بگو این لحن دلگیرُ هنوز توو خاطرت داری؟؟


گلوم سرشــار از بغضه، یه بغض تلخو پژمرده

یه موسیقی پر درد از یه آهنگساز سرخورده


هوای خونمون سرده؛ گلامون سخــت بیمارن

چشام رو قاب عکس تو تگرگ اشــک می بارن


تو رفتی، برنمی گردی؛ گلا هم اینو می دونن

ولی هر شب به یاد تو قنوت عشق می خونن


صدای ساز ناکوکم می پیچه توی این خونه

گلا پرپر نشین؛بسّـــــه! دلم بن بســــت می مونه