ئه مشه و
بی ده نگی شه قامه کانی تاری دلم
گریانی ده وی
تال تالی ئیسقانه کانم ده یانه وی بگرین
بباره ئه ی هه وری بارانی
له ناوی نووسراوه کانم
ئه م ده رده آشنایه ، گریانی ئه وی!
امشب
سکوت کوچههای تارِ دلم
گریه میخواهد
تمام بندبندِ استخوانم، گریه میخواهد
ببار ای ابر بارانزا
میان نوشته های من
که بغض آشنای آسمانم، گریه میخواهد
نظرات شما عزیزان: